<<..yaRım kaLmış hüzüNLü aSq hiKayeSi..>>

Yüreğimden çıkmayan acı tatlı sevdasın
Hala senden izler var içimi sızlatansın
Sanki başucunda uyurken seni seyreder gibiyim
Yanındayken içmeden de sarhoş oluyordum
Ellerin ellerimde bahar dalı gibi titrerken
Gözlerinde sevgini anlatan bakışlarınla
Ne ben senin olabildim, nede sen benim
Seni kaybedince ne kadar acıdı kalbim
Su damlası gibiydin benim için
Saf ve berrak
Kristalden yansıyan ışık gibiydin
Rengarenk ve parlak
Seslendim dört bir yana gecelerce
Duyuramadım sesimi kimselere
Önemlide değil zaten bu haykırışım
Avuçlarımdan kayıp gittin ya aşkım
Mevsimler hep sonbahar
Sen yoksun ya yağışlar kar
Üşüyorum, sırılsıklamım sana yanarken
Daha ne kadar ıslanırım ki hasretin boğarken
Hala hasret sana sevgi dolu düşlerim
Soldu sana açan mor menekşelerim
Düşten uyanmak gibiydi yaşadıklarımız
Bir daha yaşanamayacağını bile bile
Yeniden uykuya dalmak gibi hevesle
Sanki yağmurdan sonra çıkan gökkuşağıydın
Ve sonra kayboldun bulutlarda uzaklaştın
Senin sevdanla titremek varken tüğ gibi
Cılız bir yaprak gibi savruldum fırtınalarda
Her gün batımında gidişin geliyor aklıma
Yok yok sevdiğim gücüm yetmiyor unutmaya
Benim acılarım sayfa, gözyaşlarım mürekkebim oldu
Hüzünlü bir aşk hikayesi sensiz böyle şiirlerde son buldu..